ေရႊျမိဳ႕ေတာ္

လိုင္းကားကႀကပ္ ၊ ေခၽြးကထြက္ႏွင့္
ေနခက္လွသည္၊ ျမန္ေရႊျပည္၏
လူစည္ျမိဳ႕ေတာ္၊ ေနရာေက်ာ္ကို
မွည့္ေခၚႀကသည္၊ ရန္ကုန္မည္၏။

ထိုထိုကားမ်ား၊ ႀကပ္သလားဆို
သင္သြားႀကည့္ပါ၊ လိႈင္သာယာသို႕
တစ္ခါႏွင့္သာ၊ ေျဖမိပါမည္
ဟုတ္ပါေလစြ၊ မွန္ေပစြဟု။

ထိုသို႕ဆိုေသာ္၊ ေရႊျပည္ေတာ္တြင္
ေနေပ်ာ္ေစဖို႕၊ ေနရာတို႕မွာ
ကၽြန္တို႕အတြက္၊ မရွိခက္ျပီ
မသက္မသာ၊ မျဖစ္ပါႏွင့္။

သက္ရြယ္ႀကီးမား၊ လူႀကီးမ်ားတြက္
ထူးျခားဌာနီ၊ သြားရာသည္ကား
ေရႊျပည္ဂုဏ္ေဆာင္၊ ၀င္း၀င္းေျပာင္သည္
ထိန္ေရာင္ညီးညီး၊ ေရႊတိဂံုတည္း။

သက္ရြယ္အလတ္၊ ပုဂၢိဳလ္တြက္မူ
မခက္ေပ်ာ္ေလ၊ သြားရာေတြကား
လူေတြမ်ားလွ၊ ေစ်း၀ယ္ႀကသည္
ေပါပေနရာ၊ ေရွာ့ပင္းစင္တာ။

အေပ်ာ္ပါးႀကိဳက္၊ လူငယ္၌မူ
သိပ္ခိုက္သည္မွာ၊ ေပ်ာ္စရာပြဲ
မႀကာႏႊဲသည္၊ သြားႀကမည္ဆို
အတည္သာသြား၊ ကန္ေတာ္ႀကီးဗ်ား။

Database Technology ႏွင့္ ျမန္မာႏိုင္ငံ

Database ႏွင့္ပတ္သက္ျပီး အနည္းငယ္ ေလ့လာမိရာမွ စဥ္းစားမိသည္မ်ား ရွိလာ ပါသည္။ ျမန္မာႏိုင္ငံတြင္ Database ႏွင့္ပတ္သက္ျပီး အစိုးရဌာနမ်ားသာမက စီးပြားေရးလုပ္ငန္း ကုမၸဏီမ်ားတြင္ပါ ထိထိေရာက္ေရာက္ အသံုးျပဳမႈ နည္းေန ေသးပါသည္။ ကၽြန္ေတာ္တို႕ ကြန္ပ်ဴတာ တကၠသိုလ္မွ ေက်ာင္းသားမ်ားသည္ပင္လွ်င္ Microsoft Access ႏွင့္ SQL ေလာက္သာ အနည္းငယ္ရင္းႏွီးသည္။ Oracle ဆိုလွ်င္ ဘာေကာင္ႀကီးမွန္းပင္မသိခ်င္။ ဒါက နည္းပညာအပိုင္း ျဖစ္သည္။ အသံုးခ်မႈအပိုင္းတြင္လည္း အသံုးခ်မည့္ေနရာဌာန နည္းပါးေန၍ ေလ့လာသူမ်ား နည္းပါးေနေသာ ဘာသာရပ္တစ္ခုျဖစ္ေနသည္။ ေက်ာင္းသား အမ်ားစုမွာလည္း Java, .Net, C# စသည့္ Programming Language မ်ားကိုသာ အာရံုစိုက္ေလ့လာႀကသည္။ Database ႏွင့္ပတ္သက္လွ်င္ အနည္းငယ္ မွ်သာ ေလ့လာေလ့ရွိႀကသည္။

ကြန္ပ်ဴတာကိုအသံုးခ်မႈတြင္ အမ်ားဆံုးေနရာမွာ စီးပြားေရးလုပ္ငန္းမ်ားျဖစ္ပါသည္။ ျမန္မာႏိုင္ငံတြင္ေတာ့ အမ်ားစုေသာလုပ္ငန္းမ်ားတြင္ ကြန္ပ်ဴတာသည္ လက္ႏွိပ္စက္ သာသာေလာက္သာ အသံုးခ်ေနႀကပါသည္။ ဆိုလိုသည္မွာ ကြန္ပ်ဴတာကို စာစီစာရိုက္ေလာက္သာ အသံုးခ်ေနႀကပါသည္။ ထို႕ေႀကာင့္ျမန္မာႏိုင္ငံတြင္ ကြန္ပ်ဴတာနည္းပညာကို အသံုးခ်သည့္ ပံုစံေျပာင္းလဲလာပါက Database နည္းပညာ (ဝါ) Database ကို စီမံခန္႕ခြဲေပးသည့္ ပညာရွင္ (Database Administrator-DBA) မ်ား လိုအပ္လာမည္ ျဖစ္ပါသည္။ ယခု အခ်ိန္တြင္ေတာ့ စူပါမားကတ္ႀကီးမ်ားႏွင့္ တစ္ခ်ိဳ႕ ကုမၸဏီႀကီးမ်ားတြင္သာ အသံုးျပဳသည္ကို ေတြ႕ရပါသည္။ Database စနစ္၏ အားသားခ်က္မွာ စာရင္းတိ္က်ျခင္းျဖစ္သည္။ ဆိုလိုသည္မွာ စတိုးဆိုင္တစ္ဆိုင္၏ ကုန္အဝင္အထြက္ စာရင္းကို လူသားတို႕ျဖင့္ Manual လုပ္ေဆာင္လွ်င္ တစ္ခါတစ္ရံ၌ အေရာင္းစာေရးမ်ား၏ မွားယြင္းမႈမ်ားေႀကာင့္ လြဲမွားမႈမ်ား ျဖစ္တတ္ပါသည္။ Database နည္းပညာကို အသံုးျပဳပါက စာရင္းဇယား မ်ားကို မွန္မွန္ကန္ကန္ ျမန္ျမန္ဆန္ဆန္ တိတိက်က် ေဆာင္ရြက္ေပးႏုိင္ပါသည္။

အစိုးရဌာနမ်ား အေနျဖင့္မူ Database နည္းပညာျဖင့္ တစ္ဌာနရွိစာရင္းမ်ားကို အျခားဌာနမွ ခ်ိတ္ဆက္ အသံုးျပဳႏိုင္ပါသည္။ ဥပမာ- ကေလးတစ္ေယာက္ေမြးဖြားလွွ်င္ က်န္းမာေရး ဝန္ႀကီးဌာန၏ Database တြင္ (ဖြားေသစာရင္း) အခ်က္အလက္မ်ား ထည့္သြင္းထားပါက ထိုကေလးမွတ္ပံုတင္လုပ္လွ်င္ လူဝင္မႈႀကီးႀကပ္ေရးမွ ေမြးသကၠရာဇ္အမွန္ကို ထိုစာရင္းမွ အေထာက္အထားရယူႏိုင္ပါသည္။ ထို႕အတူ ထိုကေလး ေက်ာင္းေနေသာ အခါတြင္လည္း ပညာေရးဝန္ႀကီးဌာနမွ ထိုအခ်က္အလက္မ်ားကို အသံုးခ်ႏိုင္ပါသည္။ ထိုကဲ့သို႕ ဝန္ႀကီးဌာနမ်ားအႀကား Data မ်ားကို Share လုပ္ျပီးသံုးစြဲႏိုင္ပါသည္။ e-Government စနစ္ကို ေဖာ္ေဆာင္မည္ဆိုလွ်င္ အေရးႀကီးဆံုးမွာ Database စနစ္ျဖစ္ပါသည္။

ထိုသို႕ Database စနစ္ကို ေအာင္ျမင္စြာအသံုးခ်ႏိုင္လွ်င္ ျပည္သူမ်ား၏ တာဝန္ျဖစ္ေသာ အခြန္ေဆာင္မႈမ်ား၊ အစိုးရရံုးမ်ားႏွင့္ ပတ္သက္ျပီး အျခားလူမႈကိစၥမ်ား ေဆာင္ရြက္ရာတြင္ စိတ္ေအးခ်မ္းသာ လြယ္ကူလွ်င္ျမန္စြာ ေဆာင္ရြက္ႏိုင္မည္ျဖစ္ပါသည္။ Database စနစ္ကို Online စနစ္ႏွင့္မေရာေထြးေစလိုပါ။ ဆိုလိုသည္မွာ Database စနစ္ထူေထာင္ထားလွ်င္ ျပည္သူမ်ားရံုးကိစၥကို အိမ္မွပင္ေဆာင္ရြက္ႏိုင္သည္ဟု သေဘာ မသက္ေရာက္ပါ။ ရံုးသို႕သြားေရာက္ ေဆာင္ရြက္ရမည့္ကိစၥမ်ားမွာ ရံုးသို႕သြားရမည္ျဖစ္ပါသည္။ သုိ႕ေသာ္ Database စနစ္ျဖင့္ ေဆာင္ရြက္ႏိုင္ပါက ရံုးကိစၥမ်ားေဆာင္ရြက္ေသာအခါ ဖိုင္ရွာရအံုးမည္၊ အခ်ိန္အနည္းငယ္ႀကာမည္၊ ေနာက္တစ္ပတ္မွျပန္လာခဲ့ပါ စေသာ အသံမ်ား ေပ်ာက္သြားႏိုင္ပါသည္။ ကြန္ပ်ဴတာသည္ ဘယ္ေတာ့မွမျငီးပါ။ “မရလို႕ပါ ရရင္လုပ္ေပးပါတယ္” ဟုလည္း မေျပာတတ္ပါ။ သူအတတ္ႏိုင္ဆံုး (Database ထဲတြင္စာရင္းရွိလ်ွင္) ေဆာင္ရြက္ေပးပါလိမ့္မည္။
ထို႕ေႀကာင့္ Database စနစ္ကို ထဲထဲဝင္ဝင္ သိရွိနားလည္ေအာင္ ေလ့လာထားဖို႕ေတာ့ လိုေနျပီျဖစ္ပါသည္။ ယခုလက္ရွိတြင္ေတာ့ File မ်ားကို Copy ကူး၍ Hard-Disk ထဲတြင္ စုျပံဳထည့္ထားျခင္းကိုပင္ Database ဟုထင္ေနေသာ ဌာနမ်ားရွိေနေသးပါေႀကာင္း…………….

BoB ႏွင့္ ေလးျဖဴကို အရွင္လတ္လတ္ စင္ေပၚမွာျပန္ေတြ႕ခဲ့ရတဲ့ Alpine Music Tour 2009

ကိုေလးျဖဴစင္ေပၚမွာ သီခ်င္းျပန္ဆိုမယ္ဆိုေတာ့ ကၽြန္ေတာ္တို႕လည္း မေနႏိုင္ေတာ့ဘူး။ သြားအားေပးရတာေပါ့။ ရန္ကုန္ျမိဳ႕ ကန္ေတာ္ႀကီး ေမွ်ာ္စင္ကၽြြန္းမွာ ဇန္နဝါရီ ၃၀၊ ၃၁ ရက္ေန႕မ်ားက Alpine ရဲ႕အစီအစဥ္နဲ႕ IC အဖြဲ႕ရဲ႕ ရွိဳးပြဲကို ျပဳလုပ္သြားခဲ့ပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ္ကေတာ့ ေနာက္ဆံုးေန႕ျဖစ္တဲ့ (၃၁) ရက္ေန႕မွာ သြားႀကည့္ျဖစ္ခဲ့ပါတယ္။
ညေန (၆) နာရီေက်ာ္တာနဲ႕ ေမွ်ာ္စင္ကၽြန္းမွာ IC ပရိတ္သတ္ဟာ လမ္းျပည့္တဲ့အထိ ရွိေနခဲ့ပါတယ္။ စတိတ္စင္အေရွ႕မွာလည္း ပရိတ္သတ္ေတြက အေစာႀကီးကတည္းက ေနရာယူထားႀကပါျပီ။ ၇ နာရီထိုးခါနီးေလာက္မွာပဲ ကိုေလးျဖဴရဲ႕ ေသခ်င္းရဲ႕တံခါးမ်ား ဆိုတဲ့ Rock အျပင္းစားနဲ႕ စျပီးဖြင့္ခဲ့ပါတယ္။ အဲ့ဒီေနာက္မွာေတာ့ မ်ိဳးႀကီးရဲ႕ ေက်ာက္စာမ်ား သီခ်င္းနဲ႕ ပြဲကပိုျပီးျမဴးလာခဲ့ပါတယ္။ ေနာက္ေတာ့ ကိုအငဲ၊ ဝိုင္ဝိုင္းတို႕ တစ္လွည့္စီေဖ်ာ္ေျဖခဲ့ပါတယ္။

ပရိတ္သတ္ရဲ႕ အားေပးမႈကေတာ့ အခ်ိန္ႀကာတာနဲ႕အမွ်တိုးလာခဲ့ပါျပီ။ ဒီေန႕ပြဲမွာ “ေလးျဖဴ..ေလးျဖဴ” ဆိုျပီး ကိုေလးျဖဴကိုပဲ တစ္ခ်ိန္လံုး ေတာင္းဆိုေနခဲ့ႀကပါျပီ။ ကိုေလးျဖဴကလည္း BoB ထဲက နားေထာင္မလား ဆိုျပီး “BoB, BoD, BoC” ဆိုတဲ့ ေအာ္သံနဲ႕အတူ “မလုပ္နဲ႕ မလုပ္နဲ႕ လက္နက္ငါခ်ျပီးသား” သီခ်င္းကို စဆိုခဲ့ပါတယ္။

အဲ့ဒီေနာက္မွာေတာ့ ကိုယ့္ရဲ႕လမင္း၊ သံေယာဇဥ္၊ စာမ်က္ႏွာ (၁၅) စတဲ့ သီခ်င္းေအးေလးမ်ားကို သီဆိုသြားခဲ့ ပါတယ္။
ဒီေန႕ပြဲမွာ ထူးျခားတာေလးေတြကေတာ့ ဝိုင္ဝိုင္းရဲ႕ တရုတ္သံဇဥ္ သီခ်င္းေအးတစ္ပုဒ္ကို Rock ဆန္ဆန္သီဆိုသြားတာပါ။ ေနာက္ျပီး ဝိုင္ဝိုင္းရဲ႕ တယ္လီဖုန္း သီခ်င္းကို လိဒ္ Intro ကိုေလးျဖဴကတီးျပီး မ်ိဳးႀကီးက Bass ဂီတာတီးျပီး သီဆိုသြားပါတယ္။ ဒီသီခ်င္းမွာပဲ ေနာက္ပိုင္းမွာေတာ့ ကိုအငဲက Solo ဝင္တီးေပးသြား ပါတယ္။
ေနာက္ထပ္ထူးျခားတာကေတာ့ ခရီးဆံုးထိ ကို ပရီတ္သတ္ကသီဆိုျပီး ကိုေလးျဖဴကိုယ္တိုင္ Hollow Guitar တီးေပးသြားတာပါ။ ပြဲျပီးဖို႕အခ်ိန္နီးလာတာနဲ႕အမွ် ပရိတ္သတ္ကလည္း ကိုေလးျဖဴကိုပဲ ေတာင္းဆိုေနခဲ့ပါတယ္။ ကိုေလးျဖဴကလည္း ပရီတ္သတ္ကိုလိုက္ေလ်ာတဲ့ အေနနဲ႕ အလင္းေရာင္ ကိုဆိုေပးခဲ့ပါတယ္။ အဲ့ဒီေနာက္မွာေတာ့ IC တစ္ဖြဲ႕လံုး ေရာဂါ ကို သီဆိုခဲ့ပါတယ္။ ေနာက္ဆံုးအေနနဲ႕ေတာ့ “’ဒီလိုငါ ရုတၱိမရွိတဲ့အျဖစ္ကို ငါရုတၱိရွိဖို႕မြန္းမံေနရင္း” ဆိုတဲ့ သီခ်င္းနဲ႕ပြဲကျပီးဆံုးသြားခဲ့ပါတယ္။
ဒီေန႕ပြဲမွာေတာ့ ကိုေလးျဖဴ သက္လံုက်ေနတာေတြ႕ရပါတယ္။ အရင္ေလာက္ေတာ့ မဆိုႏိုင္ေတာ့ပါဘူး။ ႏွစ္ရက္ဆက္တိုက္ ျဖစ္ေနတာေႀကာင့္ ပြဲပန္းတာလဲပါႏိုင္ပါတယ္။ ဒီေန႕ပြဲမွာေတာ့ မ်ိဳးႀကီးနဲ႕ကိုအငဲက ေတာ္ေတာ္ထိန္းသြားတာေတြ႕ရပါတယ္။ ကိုေလးျဖဴအားရပါးရ မဆိုႏိုင္တာနဲ႕ မ်ိဳးႀကီး တစ္ခ်က္ေအာ္လိုက္တ့ဲအခ်ိန္မွာ အသံမဆိုသေလာက္ေလး ေပ်ာက္သြားတာကလြဲလို႕ ဒီေန႕ပြဲဟာ IC ပရိတ္သတ္အတြက္ေတာ့ ေက်နပ္မႈရခဲ့ပါတယ္။ IC အဖြဲ႕ရဲ႕ Alpine Music Tour 2009 ေအာင္ျမင္ပါေစ။ ဒီထက္လဲေအာင္ျမင္ပါေစ……

Life

If I would reverse my past If I will pass my future Present will be so nice As I can’t control past and future Present left me with a moment So, in this world What thing I really possess?

If I would reverse my past If I will pass my future Present will be so nice As I can’t control past and future Present left me with a moment So, in this world What thing I really possess?

ေဒါသ

ကံႀကမၼာရဲ႕ ထိုးႏွက္ခ်က္ေတြေႀကာင့္
င့ါဘဝ စုတ္ျပတ္မသြားပါဘူး….
မင္းကဘယ္ေလာက္ေတာင္ ျမင့္ျမတ္ေနလို႕
င့ါကို ရႈံ႕ခ်ခ်င္ရတာလဲ….
ငါ့ေဒါသကို ငါသိလို႕ ၿငိမ္ၿငိမ္ေလးေနတာ
မင္းကဘာလို႕လာဆြေနရတာလဲ….
မူးေနရင္အိပ္ေနပါ ေတာင္ေျပာေျမာက္ေျပာမေျပာနဲ႕
င့ါမာနကိုလာထိရင္ မင္းေျပာေနတဲ့ေသြးထက္
ပိုနီတာသိသြားမယ္…
အခ်ိန္တန္ရင္ လူဆိုတာေသမ်ိဳးႀကီးပဲ
ေသသြားရင္ဘာေကာင္ႀကီးမွ မဟုတ္ေတာ့ဘူး
မင္းေႀကာင့္ င့ါမွာေဒါသေတြနဲ႕ေလာင္ျမိဳက္ရတယ္
အခ်ိန္မွီငါ့ဘာသာ တရားနဲ႕ေျဖ
င့ါေဒါသကို ခ်ိဳးႏွိမ္…..
ႏွိမ္…….
ႏွိမ္.

HTML အေရာင္ Code မ်ား

      Web Site မ်ား၊ Blog Template မ်ားျပင္ရာတြင္ အေရာင္ကုဒ္မ်ား ရွာရသည္မွာ အခ်ိန္အလြန္ကုန္သည့္ အလုပ္ျဖစ္ပါသည္။ အေရာင္ကုဒ္မ်ားကိုေဖာ္ျပေပးသည့္ ဆိုဒ္မ်ားမွာလည္း ကုဒ္နံပါတ္ႏွင့္ အေရာင္ကို စာျဖင့္ ေဖာ္ျပေပးႀကသည္သာ မ်ားပါသည္။ ထိုအခက္အခဲကို ေျပလည္ေစရန္အတြက္ HTML အေရာင္ Code ဖိုင္ကို Download လုပ္လိုက္ပါ။ အခက္အခဲေတြေျပလည္သြားပါမယ္။

      ယခုဖိုင္တြင္ အေရာင္ေပါင္း ၄၀၉၆ ေရာင္ကိုေဖာ္ျပထားပါသည္။ ကြန္ပ်ဴတာတြင္ အေရာင္ကို ၂၅၆ ေရာင္ဟုသာမွတ္သားထားပါသည္။ သို႕ေသာ္ အေရာင္ကုဒ္မ်ားအရ တြဲစပ္မႈတြင္ အေရာင္ေပါင္း သန္းရာခ်ီ ရွိႏိုင္ပါသည္။ ဆိုလိုသည္မွာ #000000 မွ #ffffff အထိ အေရာင္မ်ားကိုတြက္ႀကည့္လွ်င္ သန္းႏွင့္ခ်ီ၍ရွိပါသည္။ ကြန္ပ်ဴတာတြင္ အနီေရာင္၊ အစိမ္းေရာင္ႏွင့္ အျပာေရာင္မ်ားကို တြဲစပ္၍ အျခားအေရာင္ကြဲမ်ားကို ေဖာ္ျပျခင္းျဖစ္ပါသည္။ ယခုဖိုင္တြင္ေတာ့ RGB နံပါတ္တူမ်ားကို အေျချပဳေဖာ္ျပထားျခင္းျဖစ္ပါသည္။ ဆိုလိုသည္မွာ #000000 မွ #0000ff ထိ ၁၆ ေရာင္ #001100 မွ #0011ff ထိုကဲ့သို႕သြားရာ ေနာက္ဆံုး #ffffff ထိ ျဖစ္ပါသည္။ နမူနာ အေရာင္ပံုစံကို ေအာက္တြင္ႀကည့္ႏိုင္ပါသည္။ အေရာင္မွာ အေပၚမွျဖစ္ျပီး အေရာင္ကုဒ္မွာ ေအာက္တြင္ ေဖာ္ျပထားပါသည္။

44aa00	44aa11	44aa22	44aa33
44aa44	44aa55	44aa66	44aa77
44aa88	44aa99	44aaaa	44aabb
44aacc	44aadd	44aaee	44aaff

သိခ်င္တယ္

မိုးကုတ္စက္၀ိုင္းရဲ႕အဆံုးမွာ
ဘာေတြမ်ားရွိေနမလဲ
ငါသိခ်င္တယ္…

ေနာက္တစ္ေန႕ရဲ႕မနက္ခင္းမွာ
ဘာေတြမ်ားျဖစ္ေနမလဲ
ငါသိခ်င္တယ္…

ဘ၀ဟာ အစီအစဥ္တက်ျဖစ္ေနခဲ့ရင္
ရင္ခုန္စရာေကာင္းပါ့မလား
ငါသိခ်င္တယ္…

ကံေကာင္းျခင္းေတြကိ္ု ၀ယ္ေရာင္းလုပ္လို႕ရရင္
ေစ်းကြက္ရွိေနမွာလား
ငါသိခ်င္တယ္…

င့ါဘ၀ရဲ႕နိဂံုးကို သိခြင့္ရရင္
ဘယ္လို အဆံုးသတ္မလဲ
ငါသိခ်င္တယ္…

ခ်စ္သူသို႕

ခ်စ္သူ
ႏွလံုးခုန္သံတိုင္းဟာ မင္းအတြက္ဆိုရင္
ကိုယ့္ရင္ခုန္သံေတြဟာ တန္ဖိုးရွိပါတယ္
မင္းနဲ႕ေတြ႕မွ ကိုယ္ပထမဆံုးေျပာတတ္တဲ့
စကားတစ္ခြန္းကေတာ့
အရမ္းခ်စ္တယ္ ဆိုတာပဲေလ
မင္းသာ ကိုယ့္ရဲ႕ေကာင္းကင္ႀကီးဆိုရင္
မင္းကိုသတိရတဲ႕ လြမ္းတဲ့ကိုယ့္ရဲ႕စိတ္ေတြဟာ
ေကာင္ကင္ႀကီးမွာ ျပည့္ေနတဲ့ ႀကယ္ကေလးေတြပါကြာ
ကိုယ္မင္းကို ခ်စ္တယ္ဆိုတာထက္
အဓိပၸာယ္ျပည့္၀တဲ့ စကားလံုး
ရွာႀကည့္ေပမယ့္ ကိုယ္ရွာမေတြ႕ေတာ့လည္း
ခ်စ္တယ္ဆိုတာကိုပဲ
မင္းကိုေျပာႏိုင္ေသးတယ္
တကယ္လို႕တစ္ေန႕မွာ
ခ်စ္တယ္ဆိုတာထက္ ပိုေကာင္းျပီး
အဓိပၸာယ္ျပည့္၀တဲ့ စကားလံုးရွာေတြ႕ခဲ့ျပီဆိုရင္ေတာ့
အဲ့ဒီစကားလံုးကို ရွာေတြ႕တဲ့သူဟာ
ကိုယ္ပဲျဖစ္ေနလိမ့္မယ္
ခ်စ္သူ........

ဘာေႀကာင့္ Blog တယ္

ကၽြန္ေတာ့္ကို ညီငယ္တစ္ေယာက္က ေမးတယ္။ ဘာလို႕ Blog ေရးတာလဲ။ Blog ေရးေတာ့ဘာေတြရလဲတဲ့။ သူေမးေတာ့မွ ကၽြန္ေတာ္လည္း စဥ္းစားမိေတာ့တယ္။ သူေမးတုန္းကေတာ့ အေကာင္းဆံုး အေျဖကိုမေျပာႏိုင္လို႕ အခုမွပဲ ပို႕စ္အေနနဲ႕ ေရးလိုက္ရတယ္။

ဒါေတြေႀကာင့္ Blog ေရးတယ္…

ကၽြန္ေတာ္က စာေရးတာ ကဗ်ာေရးတာကို ၀ါသနာပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ Professional အေနနဲ႕ ဘ၀ကိုရင္းျပီး စာေရးဆရာ လုပ္ဖို႕ကလဲ မလုပ္ႏိုင္ဘူး။ (အဲ့ေလာက္ အရည္အခ်င္း မရွိတာလဲ ပါတယ္ေပ့ါ) အဲ့ဒီေတာ့ ကိုယ္ေရးခ်င္တာရွိရင္ Blog မွာ ေရးတယ္။ ေနာက္တစ္ခ်က္က ကၽြန္ေတာ္တို႕ ၀ါသနာရွင္ေတြအေနနဲ႕ စာေတြေရးျပီး မဂၢဇင္းတိုက္ေတြ ပို႕ရင္လည္း အပယ္ခံရတာက မ်ားတယ္ေလ။ ကိုယ္ေရးတဲ့စာကိုေတာ့ ကိုယ့္ဘာသာ အေကာင္းဆံုးမွတ္တာကိုး။ အဲ့ဒီေတာ့ အပယ္ခံလည္း မျဖစ္ခ်င္ဘူး။ Blog မွာေရးရင္ေတာ့ အဲ့ဒီျပႆနာလံုး၀မရွိဘူး။ ကြန္နက္ရွင္ေကာင္းတဲ့အခါ Publish Post ဆိုတာနဲ႕ အဆင္ေျပျပီ။ ဘယ္သူမွ မပယ္ဘူး။ ကိုယ္ေရးတဲ့စာကိုေတာ့ ကိုယ္တာ၀န္ယူရတယ္ေပါ့။

ေနာက္ျပီးေတာ့ Blog မွာ စာလာဖတ္တဲ့သူေတြက မႀကိဳက္ရင္လည္း မႀကိဳက္တဲ့အေႀကာင္း၊ ႀကိဳက္ရင္လည္း ႀကိဳက္တဲ့အေႀကာင္း Comment ေလးေတြ ခ်န္သြားႏိုင္ေသးတယ္။ စာဖတ္သူေတြထားသြားတဲ့ Comment ေလးေတြကလည္း Blog မွာ စာေရးသူေတြ အတြက္ေတာ့ ပီတိပဲ။ Blog မွာ စာေရးရတာကို ႏွစ္သက္ရတဲ့ အဓိက အေႀကာင္းကေတာ့ လြတ္လပ္မႈရွိတာကိုပဲ။ ကိုယ္ေရးခ်င္တာေရး ဘယ္သူမွ ျဖတ္တာေတာက္တာ မရွိဘူး။ စာဖတ္သူေတြ အေနနဲ႕ကလည္း မႀကိဳက္ရင္ ေက်ာ္ဖတ္သြား၊ ေရာက္လာျပီး လံုး၀မဖတ္ပဲ ျပန္သြားတာ၊ ေနာက္လံုး၀မလာေတာ့တာ၊ ဆႏၵရွိသလို လုပ္ခြင့္ရွိတယ္။ မေက်နပ္ရင္လည္း Cbox မွာ မေက်နပ္တာကို ေျပာသြားႏိုင္ေသးတယ္။ ဘယ္ေလာက္လြတ္လပ္လဲ။ ကုိယ့္က မေက်နပ္ရင္လည္း (သူ႕မွာ Blog လိပ္စာရွိရင္) ျပန္လိုက္သြားျပီး ေခ်ပႏိုင္ေသးတယ္ဗ်ာ။ ဘယ္သူေတြ ဘာပဲေျပာေျပာ ကၽြန္ေတာ္ကေတာ့ Blog ေတြဟာ လြပ္လပ္ေသးတယ္လို႕ ထင္တယ္။ ဘယ္သူကမွ ထိန္းခ်ဳပ္ထားတာ မရွိဘူးေလ။

တစ္ခ်ိဳ႕ကိစၥေတြနဲ႕ေတာ့ ကၽြန္ေတာ့ကို မျငင္းႀကနဲ႔ေပါ့ဗ်ာ။ ကၽြန္ေတာ္ဆိုလိုတာက ကိုယ္ေရးခ်င္တာကို လြတ္လြတ္လပ္လပ္ ေရးခြင့္ရေနတာကို ေျပာပါတယ္။ ေရးေနႀကလို႕လဲ Blog ေတြေပၚမွာ စာအစံု ကၽြန္ေတာ္တို႕ဖတ္ေနရတာေပါ့။ ေနာက္ပိုင္းျဖစ္လာတဲ့ ျပႆနာကေတာ့ ကိုယ့္ႀကမၼာ ကိုယ္ဖန္တီးေရး မူအတိုင္းေပါ့ဗ်ာ။ အဓိက ေျပာခ်င္တာကေတာ့ ကၽြန္ေတာ္ဘာေႀကာင့္ Blog ေရးလဲဆိုရင္ လြတ္လြတ္လပ္လပ္ ေရးခ်င္တာေရးလို႕ ရလို႕ပါလို႕ပဲ ဆိုခ်င္ပါတယ္။

Blog ေရးတာဘာေတြရလဲ…

Blog ေရးတာ ဘာေတြရလဲ ဆိုရင္ေတာ့ ပီတိေတြရတယ္ဗ်ာ။ နည္းပညာ အက်ိဳးအျမတ္ရတယ္ဗ်ာ။ ဥပမာ Blog ေရးသူတစ္ေယာက္ဟာ အရင္က ဘာမွမတတ္ေပမယ့္ Blog ေရးသားလာတာႀကာရင္ Web Design နဲ႕ပတ္သက္ျပီး နည္းနည္းအျမင္ရွိလာတယ္ဗ်ာ။ ကၽြန္ေတာ့အျမင္ေပါ့ေလ။ ကိုယ့္ Blog ေလးကို လူလာလည္ခ်င္စိတ္ ေပၚေအာင္ ျပင္ဆင္ရင္းနဲ႕ ကိုယ့္ Blog မွာေတာ့ Web Designer ျဖစ္မွန္းမသိ ျဖစ္လာတယ္ဗ်ာ။ ျပီးေတာ့ HTML တို႕ Java Script တို႕နဲ႕လည္း ရင္းႏွီးလာတယ္။ ျပီးေတာ့ အင္တာနက္နဲ႕ ပတ္သက္တဲ့ ဗဟုသုတေတြရတယ္ဗ်ာ။ စာေတြအစံုဖတ္ျဖစ္တယ္။ ကိုယ့္ Blog ကို လူလာေအာင္ သူမ်ား Blog ေတြ ေလွ်ာက္သြားရတာကိုး။

ျပီးေတာ့ လက္ရွိလူငယ္ေတြရဲ႕ ခံစားခ်က္ေတြ သိရတယ္။ (Blog ကို လူငယ္အမ်ားစု ေရးေနႀကလို႕ပါ။) တကယ္ေတာ့ ဒီအခ်က္ဟာ ယူတတ္မယ္ဆိုရင္ အဖိုးတန္ပါတယ္။ ဆိုလိုခ်င္တာကေတာ့ လူငယ္ေတြရဲ႕ ခံစားခ်က္ဟာ ျပည္သူေတြရဲ႕ ခံစားခ်က္ပါပဲ။ ကၽြန္ေတာ္တို႕ ႏိုင္ငံရဲ႕ ေရွ႕ဆက္သြားမယ့္မူအရ (၂၀၁၀) မွာ ေရြးေကာက္ပြဲ လုပ္ႀကတဲ့အခါ ႏိုင္ငံေရးပါတီေတြ ကုန္က်စရိတ္ နည္းနည္းနဲ႕ မဲဆြယ္ဖို႕ အခြင့္အေရးေတြ Blog ေတြေပၚမွာ ရႏိုင္တယ္ဗ်ာ။ ဒါကေတာ့ ႀကိဳေတြးႀကည့္တာေပါ့ေလ။ ပညာေရး၊ က်န္းမာေရးနဲ႕ ပတ္သက္ျပီး ပညာေပးခ်င္ရင္လည္း Blog ေတြကေန ေပးႏိုင္တယ္ ထင္ပါတယ္။ Web Site ေတြထက္စာရင္ Blog ေတြက ကုန္က်စရိတ္လည္း သက္သာတယ္ဗ်ာ။

အရာရာတိုင္းကေတာ့ အေကာင္းနဲ႕အဆိုး ဒြန္တြဲေနတာေပါ့ေလ။ ယူတတ္ရင္ေတာ့ အဆိုးေတြပယ္ျပီး အေကာင္းေတြ ယူလို႕ရတာေပါ့။ ဒါကေတာ့ Blog ေရးတာနဲ႕ ပတ္သက္တဲ႕ ကၽြန္ေတာ့အျမင္ပါ။

လြမ္းရက္ရွည္

အနာဂတ္အတြက္ ရည္မွန္းခ်က္ေတြနဲ႕
အေ၀းမွာကိုယ္ေရာက္ေနခဲ့တယ္
ေပ်ာ္ခဲ့တာေတြ ျပန္ေတြးႀကည့္ရင္
ခဏေလးေပမယ့္
လြမ္းရက္ေတြ ရွည္ႀကာလွခ်ည္လား…….

မင္းကိုစိတ္ခ်မယ္ေနာ္လို႕ ေျပာခဲ့ေပမယ့္
ကိုယ္ ဘယ္လိုမွ စိတ္မခ်ႏိုင္ဘူး
မင္းကလည္း ကိုယ့္ကို ယံုပါတယ္ဆိုေပမယ့္
စိုးရိမ္ေနတတ္တာ သိပါတယ္
တစ္ေယာက္နဲ႕တစ္ေယာက္ စိတ္မခ်ျဖစ္ေနရတဲ့
ရက္ေတြကလည္း ရွည္ႀကာလွခ်ည္လား…….

တို႕ႏွစ္ေယာက္ကို အလြမ္းေျပ ဆံုေတြ႕ခြင့္ေပးႏိုင္တဲ့
ဖုန္းလိုင္းေလး ၊ Gtalk ေလးေတြရွိေပမယ့္
ကိုယ္အခ်ိန္တိုင္းေတာ့ သတိရမိေနတာပဲေလ
လြမ္းရက္ေတြကို လက္ခ်ိဳးေရႀကည့္ေပမယ့္
ဘယ္ႏွစ္ေခါက္ခ်ိဳးမိမွန္း ကိုယ္မမွတ္မိဘူး
တကယ္ေတာ့လြမ္းရမယ့္ရက္ေတြ ရွည္လြန္းတယ္ကြာ……..

နည္းနည္းေလးေတာ့ လြဲေနတယ္

(၁)
အျမင္မေတာ္ တာေလးေတြ ေျပာခ်င္လာလို႕။ ရန္ကုန္ျမိဳ႕ႀကီးမွာေပါ့။ ျမိဳ႕ထဲကေန လိုင္းကားစီးသြား ေျမနီကုန္း မွတ္တိုင္ေက်ာ္ရင္ မီးပြိဳင့္ကိုေရာက္ေရာ။ ျပည္လမ္းေပၚမွာေလ။ ကားစပယ္ယာေတြက ပိုက္ဆံေလး လိပ္ျပီး မီးပြိဳင့္က ယာဥ္ထိန္းရဲဆီ ပစ္ေပးေနတာ ျမင္ခဲ့ရတယ္။ တစ္ခါလည္း မဟုတ္။ ႏွစ္ခါလည္းမဟုတ္။ တစ္စီးတည္းလည္း မဟုတ္။ ျဖတ္သမွ် လိုင္းကားအကုန္ ပစ္ေပးေနရတာ။ ဘာေႀကာင့္လည္း ဘာအတြက္လည္းေပါ့ သိခ်င္လိုက္တာ။ ရတဲ့ပိုက္ဆံကလည္း ၃၀၀ ေတာင္ ေက်ာ္မယ္ မထင္ပါဘူး။ အင္း ဒါေပမယ့္ ေပါ့ေလ တစ္ေန႕လံုးဆိုေတာ့ ျဖတ္သြားတဲ့ လိုင္းကားေတြက နည္းတာမွမဟုတ္တာ။ မနည္းရမွာပဲေနာ္။

အဲ့ဒီလိုလုပ္ရပ္က ကိုယ္တိုင္အတြက္လည္း ရွက္စရာေတာ့ ေကာင္းသလားလို႕။ အဖြဲ႕အစည္း အတြက္လည္း မေကာင္းဘူး ထင္ပါတယ္။ ႏိုင္ငံ့၀န္ထမ္း အေနနဲ႕ေတာ့ အင္မတန္ ရွက္စရာ ေကာင္းပါတယ္။ မီးပြိဳင့္ဆိုေတာ့ ကားကရပ္လို႕ မရဘူးေလ။ ျဖတ္သြားတုန္း ပိုက္ဆံေခါက္ျပီး ပစ္ေပးရတာ။ တစ္ခါတစ္ေလေတာ့လည္း လိုရာမေရာက္တာ ရွိတာေပါ့။ လမ္းမေပၚ က်တာတို႕ ဘာတို႕။ အဲ့ဒီအခါမွာ ဘယ္လိုမ်က္ႏွာမ်ိဳးနဲ႕မ်ား ထြက္ေကာက္လဲ မသိပါဘူး။ ယိုသူမရွက္ ျမင္သူရွက္ေပါ့ေလ။ ျဖစ္ေလရာ ဘ၀မွာ ျမန္မာႏိုင္ငံက ယဥ္ထိန္းရဲ မျဖစ္ပါရေစနဲ႕ဘုရား။

(၂)
မိုးေမွာင္တို႕ ဒီရက္ပိုင္းအတြင္း ေတာ္ေတာ္ေလး လြဲေနတယ္။ ထမင္းဆိုင္မွာ ထမင္း ၀င္စားေတာ့လည္း အျမင္မေတာ္တာ ေတြ႕ျပန္ေရာ။ တျခား၀ိုင္းမွာ ေရာက္ႏွင့္ေနတာက ဒုရဲအုပ္တစ္ေယာက္ရယ္၊ မရက အဖြဲ႕၀င္ဆိုသူ ႏွစ္ေယာက္ရယ္၊ အပူသည္ရုပ္နဲ႕ အမ်ိဳးသမီးတစ္ေယာက္ရယ္။ သူတို႕ ေျပာဆိုေနသံႀကားရတာက အဲ့ဒီမိန္းမရဲ႕ ေယာက်ၤား (ဆိုက္ကားသမား ထင္တယ္) အဖမ္းခံထားရတယ္။ မူးျပီးရမ္းကားမႈနဲ႕။ မူးျပီးရမ္းတယ္ ဆိုတာကလည္း ရပ္ကြက္ေတြမွာ ျဖစ္ေလ့ျဖစ္ထ ရွိတဲ့အရာပါ။ ပံုမွန္ဆိုရင္ေတာ့ ရပ္ကြက္က တာ၀န္ရွိသူေတြ ထိန္းသိမ္းျပီး အဆင္ေျပသြားတာပဲ။ အခုေတာ့ မတည့္တဲ့သူ တစ္ေယာက္ေယာက္က တိုင္လိုက္ပံုရပါတယ္။ ရဲအေရးပိုင္ထဲ ေရာက္သြားျပီး အဖမ္းခံရေရာ။ ဒါမ်ိဳးကလည္း အႀကာႀကီးခ်ဳပ္လို႕ မရပါဘူး။ တစ္ရက္တန္သည္ ႏွစ္ရက္တန္သည္ ခ်ဳပ္ထားျပီး ျပန္လႊတ္မွာပါ။ မိန္းမျဖစ္သူကေတာ့ စိုးရိမ္ရွာမွာေပါ့ေလ။ ဒါေႀကာင့္လည္း ဒီေနရာေရာက္ေနတာေပါ့။

သူတို႕ေျပာေနႀကတာက ဒုရဲအုပ္မွ ၅၀၀၀၀ ႏွင့္အျပီး ေျဖရွင္းေပးမွာျဖစ္ေႀကာင္း၊ အမ်ိဳးသမီးလည္း ေငြေပးလိုက္တာကို ေတြ႕လိုက္ပါတယ္။ မရက အဖြဲ႕၀င္ေတြ ဆိုတာကလည္း ေဘးကေန ေညာ္ေပးႀကေပါ့ဗ်ာ။ ခဏေနက်ေတာ့ ဒုရဲအုပ္လည္း လစ္သြားေရာ။ တာ၀န္ကရွိေသးတာကိုး။ ေနာက္ဒုရဲအုပ္တစ္ေယာက္ ေရာက္လာျပန္ေရာ။ ခုနက ကိစၥကို လာေမးေနသံႀကားရတယ္။ အမ်ိဳးသမီးကေတာ့ ပထမရဲနဲ႕ မရကေတြ စားထားတာရွင္းျပီး ျပန္သြားတယ္။ ဒုတိယရဲက ဘယ္လိုလုပ္မွာလည္း ဘာညာ လာေမးေနတယ္။ မရကေတြကလည္း ပထမရဲကို အျပီးအစီး အပ္လိုက္ျပီျဖစ္ေႀကာင္း၊ ဆရာ့ကိုလည္း ေနာက္ေန႕ မနက္စာဧည့္ခံျပီး သတ္သတ္မွတ္မွတ္ ဂါရ၀ျပဳဖို႕ ေျပာထားေႀကာင္း၊ မနက္ျဖန္အားရင္ လာခဲ့ဖို႕ ေျပာသံႀကားလိုက္ရပါတယ္။ အဲ့ဒီေတာ့မွာ ဒုတိယရဲလည္း စိတ္ခ်လက္ခ် ထြက္သြားေတာ့တယ္။

အဆိုပါရဲလည္း ထြက္သြားေရာ မရကအဖြဲ႕၀င္ ဆိုသူႏွစ္ေယာက္ ေျပာေနသံ ႀကားရတာေတာ့
“သူတို႕ခ်င္းကလည္း အဲ့ဒီလိုကြ” တဲ့။ ျပီးေတာ့ ႏွစ္ေယာက္သား ရပ္ကြက္ထဲက အေႀကာင္းေတြ ေျပာေနႀကေသးတယ္။ အရင္က အမႈသည္ဆီက လက္ဘက္ရည္ တစ္ခြက္ေတာင္ မေသာက္ဘူးေႀကာင္း၊ အခုႀကေတာ့လည္း လိုက္လံေဆာင္ရြက္ ေပးေနရေႀကာင္း၊ ေႀကေႀကကြဲကြဲကို ေျပာေနႀကတာ ဟိဟိ။ သူတို႕အခုစားလိုက္တာလည္း နည္းတာမွတ္လို႕။

ဘာရယ္ေတာ့ မဟုတ္ပါဘူး နည္းနည္းေလး လြဲေနတာေလးေတြ ေတြ႕ေတာ့ လက္ယားလာလို႕။ အဲ့ဒါေႀကာင့္ အဲလက္စ္ကေျပာတာေနမွာ
“ေတာ္ျပီကြာ စိတ္ကုန္တယ္ ေတာထဲက သစ္ပင္ေပၚသြားေနမယ္.. က်ားႀကီးပဲကိုက္ေသေသ ေက်နပ္တယ္ အားလံုးေအးေဆးပဲ”

သာလိကာႏွင့္ ေတြ႕ဆံုျခင္း

ေျခေထာက္တြင္ ေဗြပါေသာ မိုးေမွာင္တစ္ေယာက္ ရန္ကုန္ႏွင့္ ေနျပည္ေတာ္ကို ကူးခ်ည္သန္းခ်ည္ ျဖစ္ေနပါသည္။ ေျခကလည္း ရွည္သမို႕ ရန္ကုန္ေရာက္ခိုက္ နယ္ကၽြံျပီး ေျမာက္ဒဂံုသို႕ ေရာက္ရွိသြားခဲ့ပါသည္။ အျပန္လမ္းတြင္ေတာ့ သာလိကာေလးႏွင့္ ေတြ႕ခဲ့့ပါသည္။ သာလိကာေလး ဆိုသည္က သံုးႏွစ္ခြဲ ေလးႏွစ္ခန္႕ရွိသည့္ ကေလးတစ္ေယာက္ ျဖစ္ပါသည္။ ကၽြန္ေတာ္က ရွစ္မိုင္သို႕ျပန္မည္ ျဖစ္သည့္အတြက္ (၂၀၂) လိုင္းကား စီးခဲ့ပါသည္။ ထိုကားေပၚတြင္ ထိုကေလးႏွင့္ ေတြ႕ခဲ့ျခင္း ျဖစ္ပါသည္။

ကၽြန္ေတာ္ကလည္း ကေလး ခ်စ္တတ္သည့္အတြက္ ထိုကေလးအား ထိုင္ခံုတြင္ အတူတူထိုင္ခိုင္း လိုက္ပါသည္။ ထိုကေလးမွာလည္း စကားက တတ္လွပါဘိ။ ကၽြႏု္ပ္မိုးေမွာင္အား က႑စံုမွ အင္တာဗ်ဴး သြားခဲ့ပါသည္။ ထုိကေလး ကၽြႏု္ပ္မိုးေမွာင္အား အင္တာဗ်ဴးသြားသည္မွာ -

“ဒီကားက ဘယ္ကိုသြားေနတာလဲ”
“ရွစ္မိုင္ကိုေလ”
“ဟိုဘက္လမ္းက ကားေတြကေကာ ဘယ္ကိုသြားေနတာလဲ”
“ေျမာက္ဒဂံုကိုေပါ့ သားရဲ႕”
“သူတို႕က ဘာလို႕ ဟိုဘက္က ေမာင္းေနတာလဲ”
“ေအာ္.. ဒီဘက္လမ္းမွာ အတူတူေမာင္းေနရင္ တိုက္ကုန္မွာေပါ့. အဲ့ဒါေႀကာင့္ သူတို႕က ဟိုဘက္ကေန ေမာင္းတာေပါ့”

လက္ညိဳးတထိုးထိုးျဖင့္ ေမးေနသျဖင့္ ကၽြႏု္ပ္မွ -

“သားလက္ႀကီး အျပင္မထုတ္နဲ႕ကြ”
“အျပင္ထုတ္ရင္ ဘာျဖစ္လို႕လဲ”
“သားလက္ကို တစ္ျခားကားက တိုက္သြားမွာေပါ့”
“တိုက္သြားရင္ဘာျဖစ္မွာလဲ”
“သားလက္ႀကီး က်ိဳးသြားမွာေပါ့”
“သားလက္ႀကီး က်ိဳးသြားရင္ေရာ”
“လက္က်ိဳးသြားရင္ သားေဆးကုရမွာေပါ့ .. ပတ္တီးလည္း စည္းရမွာေပါ့”

ထိုကေလးက သူ႕ဘာသာ စဥ္းစားျပီး -
“အဲ့ဒါဆို ထမင္းစားလို႕ မရေတာ့ဘူးေပါ့ေနာ္.. ဒါဆို ပိန္သြားမွာေပါ့ေနာ္.. ျပီးရင္ေသသြားမွာေပါ့ေနာ္”

သူဉာဏ္ႏွင့္ စဥ္းစားမိသလို ေျပာလိုက္ပါသည္။ မွတ္တိုင္တစ္ခုတြင္ ကားရပ္စဥ္ ကားေခါင္မိုးကို ေမာ့ႀကည့္ျပီး -

“အသံက ဘယ္က လာတာလဲဟင္”

သီတင္းကၽြတ္မီးထြန္းပြဲအတြက္ ျပင္ဆင္ေနသည့္ လမ္းမွ ဖြင့္ထားျခင္းျဖစ္ပါသည္။ မွတ္မွတ္ရရ မ်ိဳးႀကီး သီခ်င္း ျဖစ္ပါသည္။ ကၽြန္ေတာ္လည္း လမ္းမေပၚခ်ထားသည့္ Sound Box မ်ားကို ညႊန္ျပျပီး

“အဲ့ဒီကေနလာတာေပါ့ကြ”

“နားကိုအူေနတာပဲ.. နားကန္းေတာ့မွာပဲေနာ္”

သီခ်င္း ဖြင့္ထားသူမ်ားကလည္း ဟုတ္သည္။ Sound Box (၈) လံုးခန္႕စီထားျပီး ဖြင့္ေနျခင္းျဖစ္သည္။ သို႕နွင့္ ကမၻာေအး ဘုရားလမ္းေပၚ ေရာက္လာသည့္ အခါ -

“အျဖဴေရာင္ေတြက ဘာလို႕ေရးထားတာလဲ”

“ကားေတြသြားဖို႕ေပါ့.. ဟိုဘက္လမ္းက ကားသံုးစီး ဒီဘက္လမ္းက ကားသံုးစီး တျပိဳင္တည္း သြားလို႕ရတာေပါ့”

သို႕ႏွင့္ ရွစ္မိုင္လမ္းဆံုသို႕ ေရာက္လာခဲ့ပါသည္။

“ဟိုအျမင့္ႀကီးက ဘာႀကီးလဲ”
“ဟိုတယ္ေလကြာ”
“ဟိုဘက္ကသြားေနတာကေကာ”

“ဓါတ္ေလွကားေလကြာ”
“သူတို႕က ဘာလို႕သြားေနတာလဲ”
“တျခားအထပ္ေတြသြားလို႕ရေအာင္ေပ့ါ.. အေပၚတက္လိုက္ ေအာက္ဆင္းလိုက္ လုပ္လို႕ရတယ္ေလ”

ရွစ္မိုင္ မွတ္တိုင္သို႕ေရာက္၍ ကၽြန္ေတာ္လည္း ဆင္းရမည္ျဖစ္သည့္အတြက္

“သားေရ လစ္ျပီ ”

သာလိကေလးက နည္းနည္းမွ မေလ်ွာ့

“တာ့တာ.. ဘိုင့္ဘိုင္”

လမ္းတြင္ေတာ့ ကၽြန္ေတာ္စဥ္းစား ႀကည့္မိပါသည္။ ကေလးတစ္ေယာက္တြင္ မိမိထင္ရာကို ႏွစ္သက္သလို ေျပာႏိုင္စြမ္း ေမးႏိုင္စြမ္းမ်ား ရွိပါသည္။ သူတို႕၏ ေမးျမန္းမႈသည္ မွားယြင္းသြားပါက ရွက္စရာေကာင္းသည္ဟု သူတို႕တြင္ ရွက္စိတ္လည္း မရွိေသးပါ။ စူးစမ္းခ်င္သည့္ စိတ္ကအျပည့္ ျဖစ္ေနပါသည္။ ကၽြန္ေတာ္တို႕ အရြယ္ေရာက္လာသည့္ လူႀကီးမ်ားတြင္ေတာ့ ေမးရျမန္းရမွာ ရွက္တတ္သည့္ စိတ္မ်ား ကိန္းေအာင္းလာပါျပီ။ တစ္ခုခု မွားယြင္းျပီး မိမိအေပၚ အထင္ေသးသြားမွာကို ေႀကာက္သည့္စိတ္မ်ားလည္း ရွိလာပါျပီ။ ထို႕အတူ ပြင့္ပြင့္လင္းလင္း ေျပာဆိုႏိုင္စြမ္းလည္း ေပ်ာက္ဆံုးလာျပီဟု ဆိုရပါမည္။ တနည္းအားျဖင့္ ဟန္ေဆာင္တတ္လာသည္ဟု ဆိုရပါမည္။ ထို႕ေႀကာင့္ ကေလးဘ၀သည္ ျဖဴစင္လွပါသည္။ သာလိကာေလးေရ မင္းကိုေတာ့ ဆလန္ပါပဲကြာ………

ခိုးကူး..... ခိုးကူး..... ခိုးကူး.....

သားစိုးနဲ႕ ဖိုးခ်စ္ CITY FM (၆) ႏွစ္ျပည့္ အေခြမွ သီခ်င္းကို နားေထာင္ျပီး ေတြးမိတာပါ။ သီခ်င္းစာသား အလိုအရေတာ့ ခိုးကူးေခြေတြေႀကာင့္ ျမန္မာႏိုင္ငံမွာ ဂီတသမားေတြလည္း အေျခပ်က္ ေနတာေႀကာင့္ သဘင္သည္ေတြနဲ႕ ေပါင္းျပီး သီခ်င္းဆိုေနရေႀကာင္း ခိုးကူးေခြေတြ ဒုကၡေပးေနေႀကာင္း ေရးထားတာပါ။ ခိုးကူးေခြေတြ ဘာေႀကာင့္ ျဖစ္လာရတာလဲ။

အရင္ CD, VCD ေတြ မေပၚခင္ တိတ္ေခြ ေခတ္တုန္းကေတာ့ ယခုေလာက္ ခိုးကူးျပႆနာ မရွိေသးပါ။ Selection သီခ်င္း တိတ္ေခြေတြ ကူးႀကသည္ေတာ့ ရွိပါတယ္။ ဘာလို႕ ခိုးကူးေတြ အဲ့ဒီအခ်ိန္က မက်ယ္ျပန္႕ ရတာလဲ။ ကၽြန္ေတာ္ ထင္တာကေတာ့ အဲ့ဒီအခ်ိန္တုန္းက Original အေခြ တန္ဖိုးနဲ႕ Selection ျပန္ကူး သီခ်င္းေခြေတြရဲ႕ တန္ဖိုး သိပ္မကြာတာလည္း တစ္ခ်က္လို႕ထင္ပါတယ္။ ျပီးေတာ့ အသံ အရည္အေသြးမွာလည္း Original က ပိုသာပါတယ္။ တိတ္ေခြေခတ္တုန္းက ေပါ့ေလ။

CD, VCD ေခတ္မွာႀကေတာ့ အေခြ တန္ဖိုးအရဆိုရင္ ခိုးကူးေတြဟာ Original အေခြေတြရဲ႕ သံုးပံုတစ္ပံုေလာက္သာ ေပးဝယ္ရပါတယ္။ ဆိုလိုတာက Original တစ္ေခြဝယ္ရင္ ခိုးကူးက (၃) ေခြေလာက္ ဝယ္လို႕ရပါတယ္။ အနည္းဆံုး တြက္ႀကည့္တာပါ။ အရည္အေသြး ႀကေတာ့လည္း တစ္ခ်ိဳ႕ ခိုးကူးေခြေတြဟာ Original အေခြေတြေလာက္နီးနီး (သာရင္ေတာင္ သာသြားေသးတယ္) ရွိႀကပါတယ္။ ျမန္မာႏိုင္ငံမွာ လူမ်ားစု အသံုးျပဳေနတဲ့ တရုတ္ႏိုင္ငံလုပ္ VCD, DVD စက္ေတြကလည္း ခိုးကူး CD ေတြကို အားေပးပါတယ္။ အထစ္အေင့ါမရွိ ဖတ္ႀကတယ္။ တစ္ခါတစ္ေလ Original အေခြကမွ ထစ္ေနေသးတယ္။

အခုလာျပန္ျပီ Selection DVD အေခြေတြ။ ကဲ Original အေခြေတြ နလန္ေကာ ထူးႏိုင္ပါအံုးမလား။ ၁၀၀၀ ေပးျပီး တစ္ေခြဝယ္လိုက္ရင္ အနည္းဆံုး VCD သီခ်င္း ပုဒ္ေရ (၅၀) (၆၀) ေလာက္ပါတယ္။ VCD ငါးေခြစာေပါ့ေလ။ အျမဲတမ္းေတာ့ ခိုးကူးေခြေတြက ႏွာတစ္ဖ်ားသာေနတာ ေတြ႕ရပါတယ္။ ခိုးကူးေခြေတြ ေပ်ာက္ႏိုင္ပါ့မလား။ တကယ္ေတာ့ အသိဉာဏ္ပညာ မူပိုင္ခြင့္အရေတာ့ ယခုလို မူပိုင္ခြင့္ အလြဲသံုးစား လုပ္မႈကို ရႈံ႕ခ်ရမွာပါ။ ဒါေပမယ့္ ကၽြန္ေတာ္တို႕ အမ်ားစု ခိုးကူးေခြေတြကို လက္မလႊတ္ႏိုင္ ေသးပါဘူး။ အလြယ္တကူ ရရွိႏိုင္မႈ၊ စရိတ္သက္သာမႈ စသည္တို႕က ဆြဲေဆာင္ေနစဲပါ။ မိတ္ေဆြသင္ေကာ ခိုးကူးေခြ မဝယ္ဘူးဖူးလား။ Original အေခြကိုသာ ဝယ္ယူအားေပးေနသူလား။ သို႕ဆိုလွ်င္ သင့္ကို လွိဳက္လွိဳက္လွဲလွဲ ဂုဏ္ျပဳအပ္ပါသည္။ ေသခ်ာတာ တစ္ခုကေတာ့ ကၽြန္ေတာ္ဟာ ဂုဏ္ျပဳခံႏိုင္ေလာက္သည့္ အဆင့္မဟုတ္ေသးပါ။